mekke ve taif’in ulusu dururken
muhammed’e vahiy inecek ha... diyenler vardı
yok sayanlar vardı elçi’yi
ululuğun kan bağından değil
iman bağından geldiğini bilmiyorlardı

gülün yoluna diken serilir mi
dikenler içinde diye gülden vazgeçilir mi
bilemezdiler bu ince sırrı
hiç bilemeyecektiler
yürüdüğü yollara dikenli çalılar attılar
ne bilirlerdi ki
dikenleri güle dönüştüren Vardı


hidayet dairesi gittikçe genişliyordu
kur’an nuru bütün haşmet ve parlaklığıyla
ruhları aydınlatmaya devam ediyordu
kureyş müşriklerinin telaş ve endişeleri
hat safhadaydı
hele parmakla gösterilen kahramanlarından biri
hazret-i hamza’nın inananlar tarafında
beklenmedik bir zamanda yer alması kendilerini
büsbütün endişelendirdi

şirk kalesinde gün geçtikçe
yeni ve daha büyük gediklerin açılması
onları değişik planlar kurmaya
yeni yeni tertiplere girmeye sevk etti

bir gün,
kureyş kabilesi ileri gelenlerinden
utbe bin rebaa, bir grup müşrike
ey kureyşliler
muhammed’in yanına gidip konuşsam
kendisine bazı tekliflerde bulunsam, nasıl olur
umulur ki, o bu tekliflerden bazılarını kabul eder
biz de arzusunu yerine getiririz
böylece kendisi de belki
bize karşı yaptıklarından vazgeçer

topluluk tarafından teklif kabul edildi
utbe, o sırada yalnız başına
mescid-i haramda bulunan
nebiyy-i zişan efendimizin yanına vardı

ey kardeşimin oğlu biliyorsun ki
sen aramızda
şeref ve soy sop üstünlüğü bakımından
bizden daha hayırlısın ve ilerisin
ancak sen kavminin başına büyük bir iş açtın
onların birliğini dağıttın
akılsız olduklarını söyledin
tanrılarını ve dinlerini kötüledin
gelmiş geçmiş baba ve atalarını kafir saydın
şayet beni dinleyecek olursan
sana bazı tekliflerim olacak
bunlar üzerinde düşünüp taşınmanı istiyorum
belki bazılarını kabul edersin

resul-i ekrem efendimiz
söyle ey velid’in babası
seni dinliyorum

tekliflerini sıralamaya başladı utbe
sen ortaya attığın bu mesele ile
şayet mal ve servet elde etmek gayesinde isen
mallarımızdan sana hisse ayıralım
hepimizin en zengini olasın

eğer, bir şeref peşinde isen,
seni kendimize reis yapalım
yok eğer bu sana gelen,
görüp de üzerinden atmaya kuvvetin yetmeyen bir evham
cinlerden, perilerden gelme bir hastalık ve sihir ise
doktor getirtelim
seni tedavi ettirelim
seni kurtarıncaya kadar
mal ve servetimizi harcamaktan geri durmayalım

utbe tekliflerini yapmış ve susmuştu
konuşma sırası resul-i ekrem efendimize gelmişti
utbe’ye
ey velid’in babası, söyleyeceklerin bitti mi
utbe…evet
resul-i ekrem
o halde, şimdi sen beni dinle
besmele çekerek fussilet suresinin 1-36 ayetlerini
kemal-i vakar ve heybet içinde okumaya başladı

ha mim…
bu kitap, bilen bir topluluk için
Allah’ın rahmetiyle müjdeleyici
ve O’nun azabından sakındırıcı olmak üzere
ayetleri açıklanıp ayırt edilmiş
arapça bir kur’an olarak
rahman ve rahim olan Allah tarafından indirilmiştir
fakat onların çoğu yüz çevirdiler
artık hakka kulak vermezler.

peygamber efendimiz, utbe’ye döndü
ey velid’in babası
okuduklarımı dinledin
artık gerisini sen düşün

kur’an’ın nazmındaki icaz
manasındaki tatlılık
utbe’nin çehresini birden değiştirmişti
öyle ki,
bunu kureyşliler fark ettiler
birbirlerine söylendiler
vallahi, ebu’l-velid,
çehresi değişmiş dönüyor

yanlarına gelince
ne getirdin, anlat bakalım dediler
utbe,
vallahi, ben, ömrümde
benzerini hiç işitmediğim
bir kelam işittim
yemin ederim ki, o ne şiirdir,
ne sihirdir
ne de kehanettir

utbe şöyle devam etti
ey kureyş topluluğu beni dinleyin
hatırım için bu işin peşini bırakın
muhammed’den vazgeçin
ondan uzak durun, ona dokunmayın
yemin ederim ki, benim ondan dinlediğim söz
büyük bir haberdir

siz onu, sizin dışınıza kalan arap taifelerine bırakırsanız
daha iyi etmiş olursunuz
araplar, ona engel olur
eğer o, araplara üstün gelirse
onun hakimiyeti sizin hakimiyetiniz
onun şerefi sizin şerefiniz demektir
muhammed sayesinde
insanların en mesut ve bahtiyarı olursunuz

utbe’nin konuşması,
kureyşlilerin hiç de hoşuna gitmedi
tepki göstererek
ey velid’in babası
gene muhammed
seni dili ile büyülemiş

müşrikler böylece
server-i kainat efendimiz karşısında
mağlubiyet üzerine mağlubiyete uğruyorlardı.
islam davasına karşı tedbir ve çareleri
bir bir tükeniyordu
başvurdukları her tedbir
tasarladıkları her plan geri tepiyor
hatta aleyhlerine tecelli ediyordu

çünkü; Cenab-ı Hakkın
ben nurumu tamamlayacağım
kafirler, müşrikler istemeseler bile.
diye vaadi vardı

resulüne emri şuydu Yüce Allah’ın
sana vahyettiklerimi halka bildir
korkma, çekinme
çünkü, ben seni insanlardan
onların şer ve belalarından koruyacağım.


insana anlaşıldığını söylemek içindi
alemlerin Rabbinin seslenişi
insana yalnız olmadığını
çaresiz kalmadığını hatırlatmak için
insana, Rabbinin umudu olduğunu bildirmek için

aldırma dünyanın darlığına,
çıkacaksın buradan demek için
bakma böyle kirlendiğine
ümit kesme kendinden
yetim suskunluğunun da elinden tutan var diye
yüreklendirmek için

ümit etmenin gösterişsiz suskunluğunu giyindi, itirazsız
çok zaman sonra anlaşılacak bir sırrın altını imzalıyordu
insanın gizli sızılarını
yetim yakarışlarını
utangaç pişmanlıklarını
gün yüzüne çıkarmak için iniyordu vahiy

redfer