Geçmiş anılarım, kaç defa karaladım
En ağırıydı kalabalıkların arasında ki yalnızlık
Huzuru tatmak ruhumun andı
Umutla sarmak hıncı, neydi bugünün anlamı?
Dünün olması, yarının sırrı sıkıntı mı?
Vazgeçmem hiç, bu da benim amansız inadım, yok ilacı
Bu suskunluğun sesini bastıramaz hidrojen bombası
Bir annenin çığlıklarından daha mı şiddetli volkanik patlamalar? Anlat bana bir acı
Dinmez sancım, izbeler tanık
İlk kez kaybım değil, ölmüşlerin hattı
Sönmüşlerin ışığı zifiri karanlık
Tehlike sardı, sevgiye mantık aranmaz
Endişe kaygı, yedi bitirdi çağı
Zengine altın, yoksula askıda ki ekmek revaydı
Arsa yatırım, düşün yaşlılığını!

Birbirimizden kopuk,
Yüzlerimizde donukluk
Ellerimizde telefonumuz
Hislerimiz defolu
Kimileri dert dolu, kimileri varlığıyla mutsuz
Sessizliği yankılanır insanoğlunun
Cehennem yangınında gelir iyilik reformu
Her şeye rağmen istiyorsan utkuyu