Beni göreceliler vurdu,
Gömdüler yıkamadan
Göreceliler bekledi başımda
Hortlayana kadar
Ertesi sabah yatağımdan
...

Ben izin vermeseydim
Çekilemeyecekti o tetikler.
Bağrımı açmasaydım,
Analjezik düşmanı dövizler açmasaydım
Aptal cesaretiyle, ortalık yerde,
Kanatmayacaktı
Sözden mermiler...

Beni göreceliler dövdü sokak ortasında
Ağzıma ağzıma vurdular...
Düşürdüler, dizlerimi kanattılar...
Küstahça dikildiler tepemde
Birkaç uyduruk bant ve bandajla.
...

Sadece bir kaç dünya devri evveldi
Ağzımı gırtlağıma kadar diktiler
Beton kutuya yıktılar
Nefes almak ne zordu tanrım!
Nefes vermek ne zordu...

Ne demiştim bana?
Geçecek...
Sakin ol geçecek.
Sen sakin ol, bir biçimde bitecek...

Geçti.
Tamam geçmedi
Ama, evrildi geçmelerin şekli...
Karabasanlar başka acziyetlere
Dikişlerin izleri etime gizlendi.

Bana göreceliler saldırdı güpegündüz
Çıt çıkmazken etrafta
Bir avaz, bir nara...
Herkes bana baktı kaş kaldırıp
Dudaklar büküldü,
Gözlerde yosun tutmuş bir acıklılık
...

Sadece bir kaç mevsim evveldi
Düşünmemek, acıyı düşünmemek lazımdı
Mezbahanenin kapısında en süslü pijama olmalıydı üstümde
Lavanta kolonyası boca
Sözsüz bir oynak şarkı kulak içi
Bir astrofizik kitabı somyada.

Eğerler sonrası
Bitecekti o şiir
Bulunacaktı o acayip sorulara cevaplar
Silinecekti defterden birkaç isim
Tadına bakılacaktı bir kaç dünyevi yemişin
Bitmemişin kendi içinde tekrar başlaması gayet sıradandı zaten
Göreceliler izin verdikçe semirecektim.

Beni göreceliler büyüttü
Beni onlar öğüttü...

Sadece bir nefes evveldi
Göreceliler koptu geldi şah damarıma
Zaman girmişti gerçeğin koluna
Omzunda bilginin eli vardı,
İnanç kelepçeliydi kolunda
Güzellik bir adım,
Doğru güruhun en ardında

15.10.2022

Serpil ŞEN