Karanlık ve duman malihülya
Kimyasal bozulma ruhumuzda
İmkansız doğru mülahazat
İnsafsız oyunlar etrafımda abluka
Riyakâr suratlar nasıl da kahkaha atar aynı masada
Korku kontrolü, cesaret yüksek irtifada

Sırtımda taşırım dert
Düşünceler düşürür sert
Harman müşkülpesent
Nasıl rahat durayım kardeşim sürüklenirken

Üstümde derin dehşet
Hüzünler gelir geçmez
Düşümde değişen şey gülünç bence
Hüküm sürer bilinçte şiddet
Güz mevsiminde yatışır endişe
Aşılır her bir elem, karışır tarihe
Sarılır yaralar hemdemle
Kayıplar anılır tüttürürken
Mayınlara basılır öfkeyle bütünleşirken
Taş değil ki yürek, dayansın
Sızıntılar gözlerden ulaşır gökyüzüne
Yücelir hisler üzüntüyle, yürüyorsan özgürlüğe
Göğüste ki acı düşkünlükten, yüzüyorsan ölümüne
Özünde ki sancı genetik, etkisi sürüyorsa ömründe

Hırs, ihtiras en zehirli şey
Sık inkar eder hezimetteyse
İlginç değil tiksinç insanoğlunun bitmek bilmez arzusu
Kirli ve sapkın, oynar üç maymunu
Sarar sonra güç tutkusu
Yenilirsen buna, saplantın olur
Değişilmez tuzaklar, yaksın umut
Tahtın veya unvanının bir önemi yoktur
Varoluşsal sorunlarla her şey altüst olur
Şehrin kuytuları şahit, absürt durum
Engin buhranım sabit, sansür ufkum
Benliğe vuslatım hail, kalp hür korkun
Tüm badireler atlatılır, az kaldı utku