Yitik bir kentin içinde gördüğüm o renkli gülüşün
Ömrümün saçlarında gezinirken öğrendim
Aşk olduğunu bazı yüzlerin
Ve bazı gözlerin


Ellerine sığdırdığın bilmem kaç yüzyıl
Bilmem kaç şiir
Kaç roman...
Dolu dolu yaşamak var hepsini gözlerinde
Ve sözlerinde elbette
Yazdıklarının kahramanı olarak
Ve okuyucusu olarak kalbinde


Senin geçmişten ve gelecekten getirdiğin gülüşlerin var
Benim gördüğüm
Benim sevdiğim
Tarif edilemeyen bakışlarında
Bir hayat var
Bana ait
Benim bildiğim


Rüzgarın kokusunda ruhunu bulduğum
Bir mevsim ötede
Bir haziran ötede
Belki bir saniye ötede ruhum
Sarılsın ruhuna
Uzansın ellerine
Öyle geçsin yüzyıllar
Ve şiirler
Ve romanlar


Sen güldükçe ben okurum
Sen baktıkça
Yaşadıkça
Yaşlandıkça
Okumak güzel çünkü gözlerinde dünyayı
Geçmişi ve geleceği
Güzel çünkü
Renkli bir hayalin gerçek olma ihtimali


Seninle yeniden doğmuş bir kent içimde
Kentin içinde gülüşün
Doğuyor her gün yeniden
Güneşin yerine...


Büşra Nazlı
Ağustos’2022