Karanlık bir sokağın
Işıkları yandı sen gelince


Baktığım her yerde çiçekler açtı
Sen yürüdün
Dünya yürüdü
Sen yürüyünce durdu zaman gözlerimde
Herkes durdu
Dilimde biriken bir duanın fısıltısı
Sardı ruhumun derinlerini
Dünya durdu


Karanlık bir gecenin
Yıldızları parladı sen gelince


Oturduğumuz o bankta bir hikaye yazdım
Sen okudun
Yıldızlar okudu
Sen okuyunca sesin çoğaldı kulaklarımda
Herkes sustu
Ellerimde biriken hikayenin uğultusu
Sardı ruhunun derinlerini
Dünya sustu


Karanlık bir alfabenin
Harfleri aydınlandı sen gelince


Bitmemiş bir şiirin merak edilen sonu
Senin yürüdüğün yolda
Senin okuduğun hikayede saklandı
Dünyanın durduğu
Herkesin sustuğu o bankta
Bir fısıltı, bir uğultu
Sardı ruhumuzun derinlerini

Kalem sustu

Yazılmadı sonu...



Büşra Nazlı
Ağustos’2022