2
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
314
Okunma
Merhametin Mavisi adlı kitabımda, veda eden bir kahramanın dilinden dökülenler...
Bütün günler batacak;
Güneş her gece kapatacak gözlerini.
Bazen çılgınca sağa sola saldırarak,
Bazen içten içe kırılarak,
Bazen dilini yutarak.
Ama biliyor musun?
Bundan böyle hiçbir batımda
Onu görmeyecek,
Her gece onun kulağına
Söylediği ninnileri söylemeyecek
Bugün ilk ve son kez
Eğilecek ve fısıldayacak yüreğine:
"Yaraladığım senin değil; benim yüreğimdi,
Yüzünden gülüşünü aldığım sen değil;
Benim iflah olmaz kendim idi..."
Cevap Yaz