1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
639
Okunma
Gözlerinde yabancı,
Yüreğinde misafir olduğum,
Uzaklara rağmen sıcaklığını hiç eksiltmeyen
bir annenin koynundan çıkıp geldim
Sırtında yılların verdiği özlem yorgunluğu
ve diline bir türlü getiremediği o eşsiz sevgi…
yıllar sonra gözlerimi açtığım geçici sabahlardan
sabırsızlıkla kalkıp
Gözlerimi kapatacağım kalıcı gecelere doğru huzurla yürürken
Yüreğimden bir nehir gibi akan gözyaşlarımı
elimde tutamamanın ağırlığı altında ezildim…
Kendimi dinledim.
Kalbimi.
İlk defa herkese değil;
yalnızca kendi kalbime dürüst oldum.
Şakağıma dayadığım geç kalmış tüm sorular
En çok benim kalbimi dağladı.
Bazı acıların dili bende de yokmuş
Anladım…
29.02.2020
5.0
100% (2)
Cevap Yaz