Yerli yerinde duran değil,
orada olmaktan kurtulamayanmış.
Bunu karnı burnunda bir kıyamet
düşük yapınca anladım. Sonra
gafil avlanmak için aşka aç
niyetli sorular bulup cevapladım.
Sonra, mahçup bir imge irkildi
ve sustuğum yerleri yazarak yaşadım.
Sonra, dilimin altında tabanı amber kokan
kekeme köpekler buldum. Sonra az kalsın,
sonrasızlığın çıplak ayaklarıyla koşacakken
şimdi ve buradayla tanıştım. En sonunda
şu cümleyi sayıklayıp, defteri kapattım
hatır arayan, hata yapmazmış
:
Giderken geçmişini harcayan
dönüş kipleri, ağır ve ağrılı intibalar,
ve sıtmalı satır araları, ve hepimizin
sarsılmaz inançları hazırdır, aynı masada
aynı masalda, alçak fakat mutlu olmaya.
Bunu biraz felsefe, şiir ve müzik,
birazdan fazla şehre yatkın ve yaltak
herkes bilir. Evet ama
bu noktada en değerli söz dizimidir.
Gerçekse, infaz duvarının ardında alesta
ve müstehzi beklemektedir.

2082bin22İst.