Cevherim yalnızlıktan kudretini alır
Benliğim dağlandıkça kuvvetim sağlamlaşır
Yüreğim mukavemet içinde durmaksızın
İstanbul’un kuytularındayız
Uzayın boşluğundayız
Somutlaşamaz kuramın,
Yapacaklarına pranga soyut kuralların
Boyut atladığımız zamandayız
Tozlu bulutların ardında umutlarım
Zorlu yolları arşınlarım
Yolsuzluk naçar halime tek çıkış mı?
Kırmızıyla beynimin uydularındayım
Öldürür rüyalarım, diriltir kabuslarım
Geceme nasip olmuyor uykularım
Yok olmuşum, kapkarayım
Sorgularım devrelerimi yaktığından beri toparlanamadım
Üstesinden gelinir azami korkuların
Güllerimiz ezilir, asabi olgularım
Marazi mazi yazarak aşılır

Günahsız melekler şehvete kapılır
Birimiz Harut diğerimiz Marut bir bahçede baş aşağıyız
Kıyamete dek zühre yıldızından ayrı cezalıyız
Kederle değerlenir duyguların
Gayrinizami yaşam nedeni suskunlukların
Aşağılık avuntuların
Bungun durumunda donuk suratın
Bir bulantı anı, hatıraların buhranı
Manzum şekilde mutlak olana koşmaktayım
Ama pusulam yanlış
Paralel evrende cehennemde yanar bedenim, derealizasyon yaşantı
Alıyorum ruhumun ehliyet ruhsatını
Eksenimi amansız hüzün kuşatır
Düşlerimiz bir gün gökyüzüne ulaşır
Uygulamak üzereyim ufkumda tasarladığım utkularımı
Bir uyanış vukuatı, benliğime kavuşmaktayım