Karanlık halim, duygusallık hakim
Bir dokunsan ağlamaktan göl olur gözlerim
Mucizevi bir tılsım beklenir
Ama her şey bir yanılgıdan mı ibarettir?
Gerçeğin ağırlığı boğar seni
Deniz kenarı arttıracak kini
Yüreğim harim bir dehliz
İçinde gömülü tonlarca his
Her adımımız sakim,
Düşlerken salim günleri kaderimize vahim sahneler zuhur etti
Vehimleri beyni yiyip bitirdi
Zihnimize işlenen çaresizlik geleceğimizi zincirli kilitlerle kilitledi
Tahkim ederken benliğimizi adaletsizlik tökezletti
Kalabalıkların arasında yalnızlık merasimi
Unutmadık hiç bir mezalimi
Umutlarımız hakkın yeryüzüne tecellisi
Bir gözyaşı daha kaldıramaz kalbimiz
Elmas gibi mukavimiz
En derindeyiz ama parlayacağız bir yıldız gibi

Peridot yatıştırır mı öfkemizi?
Yarınlarıma sıkıntı önsezim
Bağışladım üzerime yıktığım tüm töhmeti
Taşınması çetin gözlemim
Maalesef ki Tanrı bahşetmiş
Yazmak lanetli mecburiyetim
Yıllarca zahmetini çektirdi şizoid
Gezegenin en ücra köşesi evim
Trappistler tarikatına mensup biriydim sanki
Onlar kadar sessiz, konuşmaktan feragat etmiş
Ama benim tercihim değildi
Bu hayatın amansız dehşeti
Önemini yitirdi dünyevi hayallerim
Annemin bağrında ki yangın yaksın tüm alemi
Baskıcı bir rejim sınırlandırır cesaretini
Bıçaklı saldırı, nasılda tepkisiz izledim
Ruhumu dizginleyin kaçacak gibi
Suçlusu değilsin mazinin
İster miydik hiç susup kabullenmeyi
Farkında bile değildim,
Nefsime sahip çık metanetim
Aklımla hükmediyorum, geçmişi pekiştirdik
Tinimde ki derin yaralar iyileşmektedir
Yaşadık, yaşıyoruz elemi
Aştık, aşıyoruz hepsini
Özgürlük için defalarca ölmelisin
Bu sefer ki kökten bir diriliş
Tüm kalbimle inanıyorum az kaldı güzel günlerim