Kaldırıyorum artık şeytanminaresini
Seyrettim, sabrettim, sustum…
Bitti.
Su alıyor, bindiğin bu yalan teknenin pruvası
Ah Hamlet’ in öç tragedyasına özenti adımlı mahluk,
Senden daha milyon kere asil, şaha kalkan merkep!

Mentollü sigara kadar gereksiz,
Kambur balina koruyucusu bir heterotrof kadar anlamsız
Duruşun.
Bu yüzden sevimsiz muhakkak evrenpulu gülüşün.

Ya takkesi düşerse kat-i gerçeklerinin?

Kahve fincanlarını simetrik dizmek için harcamayı göze aldığın vakit kadarını
Dinlemek için,
Ya sadece bakmak için
Anlam yüklemeden
Verdin mi herhangi birine?

İndin mi oradan aşağı,
Karıştın mı ölümlülere?

Çok kolay yüz buruşturmak,
Devirmek -kapak altında olmasa da ama – o yuvarlakları.
Yoksunluk çekmezsin,
Emrine amade ağlak edebiyatları.

Tavuğunun kalbi mi kırıldı ‘kışşt!’ deyince?
Ne yaparsın, hayat böyle…

Bir rip dalgası içinde,
Mutlak sefahat hayalinde,
Çekilirken dibe,
Belki takılırsın çengeline ikazlarımın
Lakin söylemem bir daha
Dilerim zemini görmeden
Hatırla.

03.08

Serpil ŞEN