3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
780
Okunma
Kanayan düşlerimin,
En solgun yeridir zaman
Sıyrılıp aktığım her kent
Avuç avuç özlem koyar içime
Şimdi kentlere küskün
Unutulmuş kasabalar arayan
Topal bir gezgin gibiyim...
Dolmuyor bir türlü mutluluğun bakracı
Ömrümün yamasıdır
Kederini özümseyip teslim olduğum acı.
Boğulduğum her deniz
Düştüğüm her uçurum
Tutuştuğum her ateş
Bana eskimeyen bir yarayı
Işıklı bulvarlarıyla solgun
Ankara’yı hatırlatıyor.
Şimdi bir vapur sesi kadar
Uzağındayım.
Aşktan aşka geçerken
Her adımda düşerim de,
Tökezlemem bile
Yeni acılara yürürken.
Soğutun geçmişimi
Çocukluğum üşüsün,
Annemin sıcağını özledim yine.
Sevdam ıslaktır benim
Kül üstüne düşürmeyin...
Barış Çelimli
Cevap Yaz