Bütün zamanım öksüz, yetim kaldı fikirler
Güneş dimdik gelmiyor, bomboş kaldı zikirler

Nedir bu Yaradanım, içten içe bir sızı?
Heceler katran döktü, kalmadı nurlu yazı

Kalkıyor rıhtımımdan, koyulaşmış bir gemi
Tutamıyoruz, heyhat! “ his “ denilen bu gemi

Yağsa da gökyüzünden, ışıklı avizeler
Önleyemeyiz asla, hep çıkar cenazeler

Niçin yüklü öyleyse, gönlümün heyecanı?
Neden hoyrat olup da, öldürürüm bu cânı?

Bitmiyor yüreğimde, bitmiyor çılgın mâtem
Olgun hisler uzakta, bütün günler hep özlem

Can kafesten uçarsa, korkarım böyle şayet
Kurtaramaz nefsimi, mahşerdeki kor heyet

Gün, bugündür; durmak yok; donatmalıyım şehri
Huzura yönelerek, akıtmalıyım zehri

Göz göze gelinmeli, közler etmeli sohbet
Sultanı karşılarken, hayır, tutmalı nöbet

Sözler yol bulsun artık, gelsin bir bir sılaya
Günah toplayan kalpler, sarılsınlar Mevlâ’ya