Karanlıkta kalakaldık, tüm acılar zamlandı
Zahmetsiz kazanamazsın, kahretmez yalnızlık
Tam tersi arşa çıkardı, dibe çakılırken dilin patavatsız
Bir evde üç şuursuz, ikisi dumanlı
Sokaklarda yatan bir dayı,
Okuyan bir genç ve de torba tutan bir kuralsız
Her şey zamansız, sadece karşılaşmamız amansız
Herkes tarafsız, engel tanımayanlarız
Gerçeğe savaş açanlar bağlantıyı kopardı
Üç hayatsızı, güçsüzlük dağladı

Retrospektif yaklaşım, geçmişle pekiştirdik yaşananları
Perspektifi genişletti karalamamız, bu nitel bir anlatım
Pislik varlıkların kirli hazları, gezegenin canavarları
İnsanlıktan çıkartmayın, yaralı ruhları
İmkansızlıkla sınamayın hayasız suçluları
Tüm korkuları yitirdi gözyaşlarım

Beynimde öfkenin yarattığı depremin yok tarifi
Genzimde gözlemin ağırlığı, zemheri yüreğim
Menzilde cesaretin kararlılığı, yeşertecek düşleri
Geride kaldı sefaletin ıstırabı, bitiyor tepkisizlik
Senelerdir mahkûm olmuşken şizoide kalamam hissiz
Kahrın iziyle düştüm bir izbeye kederli ve sensiz
Tedirgin ama yüksekti tesiri
Baş etti sanrılarla güvensiz
Hüzün yüklü kalp külfetli
Hükümsüz sevda uhrevi
Geçtik çoktan dünyevi zevkleri
Çaktı şimşek neden iyiler kaybediyor sürekli?
Diye sorarken anımsadım zafiyet gerçeğini
Ters teperken her eylem, yasakladım düşünmeyi
Kaçıyor gibi gözükebiliriz, halledilecek tüm dertlerim
Biraz nefes almak istiyorum, yordu kaderin laneti
Özveriyle sürdürürken her işi ve her ilişkiyi beklentisizdim
Hak etmiyor muyum dinlenmeyi?
Ve hala beklemekteyim gönenci