1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
479
Okunma
kardiyovasküler bir şarkıydı abant kavşağı
dağlar bulutları öpüyor
sislere karışan karamsar duyguyu silmek için uğraşan
patikada yeni yollar beliriyordu
işkenceci zaman bir ara genişleyip
umudumuzun iki yakasını ilikledi
kim derdi ki ipler çürüyene dek burada bekleyecektik
damat endişesini duraklattı
kızım heyecanını silkeledi uçurumlardan
dağlardan denizlere kadar korkusuzluğu bilen
ve çekingen ruhunu hayata bulaştıran biri olarak
yüzümdeki sevinci hiç eksik etmedim
lakin sonsuzluğun karmaşası
anlaşılmamızı engelliyordu
güzelde oldu
anı biriktirenler için
ve bizim için hatıralar
hep bir ağızdan şahit olduğumuz gülümsemelere dönüştü
fakat
yolumuza ambargo koyan kamyon şoförü
hala düşürdüğü o mendebur takozu arıyor.
Cevap Yaz