Katılaştı yürek gaflet içinde
Karışmayın, gece davet etsin kedere
Sarıp sarmalar düşünceler beynime, sanki yağar alevler
Tahmin etme, geçeriz ateşin çemberinden
Tarif edemem, gezerim kaderin çevresinde
Galip gelsem nefretin, hasedin engelinde
Maarif edinmek emelim, lanetimiz ensemizde
Rehavet denen reçete yarına amansız endişe
Dönüşmek istemiyorum derken değişiyor biçem
Sezdik dehşetin derinliğiyle
Bezdik gerçeğin eleminden
Umut ettik pislikten
Muhteşem bir yanlışın eşiğinden seslenir güzellikler
Dürüst bir minvalde ilerlerken saptırır dünyevi zevkler
Düştük hiçliğe, matem renginde hayatımızdan uzak uhrevi düşler
Kandık ve hala kanıyoruz dünya haline
Külfetli bir durumun neticesinde bekleme bir mucize
Zaten ayar oldum yaşamın densizliğine

Karşılaştım yine silüetine rüya aleminde
Tüm algım yerle bir oldu, öldü bahçemde ki güller
Açmadı hiç bir çiçek
Ağır bastı genzimde biriken öfkem
Saklı hatıra lekesi temizlendi uzun süre önce
Ben yineledim bile bile
Hapsedilmekten fazlası, zerk etti zihnime

Kalbimi fethedecekse bir tümce,
Kelimeler türer dünden bugüne
Cümleler dizilir kalemin yüceliğinde
Yükümlüyüz mazinin cürmüne
Üzüntülüyüz hasretin bürümesine
Hükümlüyüz kasvetin hükmüne
Düşmüşüz esaretin gölgesinde
İnanç elimizi açtığımız gökyüzünde
İman eksikliği baskındır gördüklerimizden
Hâlâ dönmedik, haksızlık öldürdü sadece
Hatta sönmedik, bahtımızın gözünde perde
Araftayım halen, ne cehennemdeyim ne de cennette
Söz verdim en ücra köşeden, güzel günlere