Parmak uçlarından
Göz seyirmesi gibi bir tutkuyla
Kaburga kemiklerimize doğru inen bu sır
Tütsüsü yakılmış mabedlerde
Rayihasi
İzanın tüm tabularını
Yerle yeksan eden
Âşıkların cezb
Sakilerin sar/hoşluk hâli
Adından başka nedir ki Raşa

Anlat bize

Siretinde
Alem-i cihana yayılan bu hüzün
Gözlerinde
Ölmeye yemin etmiş koskoca bir kent b’arınırken

Avuçlarında
Böylesi beddua olmaya muktedir ağıtlar

Dizinin dibinde
El pençe divan duran eşkıyalar

Hangi mübarek kelamının
Teslimindedir anlat Raşa

Ah Raşa
Acı lisan-ı halimize
Acı mecalsizliğimize

Acı ki;
Açma dil-i mührünü
Açma gül yüzünü

Merhamet et
Gözlerinde katli vacip esir düşmüşlere
Genç kızların sandığında s’akladığı
Ismin ile müsemma kanaviçeler
El değmemiş çeyizleri hatırına
Zülfünden
Ebed edeb d’okunan siyah saçlı
Pürü pak alınlı cihangirler hatırına

Acı ..!
Acınalası pür melalimize Raşa

Merhamet verenin hürmetine

Acı mealsizliğimize

.
.
.

Ruhu Azade