Nisan Yağmuru için-için
iyiye, güzele,
doğruya, hak ve eşitliğe
söylenen bir şarkıdır benim için.

Bu dudaklarımı memelerine dayadığım,
çırıl-çıplak kadın,
teni yanağımı ısıtan
nemi sıcak şevkatiyle beni kucaklayıp-saran,
koynunda özümlediğim koku,
bu yaşam denen yaratıcı bir duygu,

Nisanda; eksik göbek bağımda,
ana rahminin mutlu sıcaklığında
kaybettiğim,
eski bir gizemin özlemini duyarım,
yeniden bir doğuşu,
bam-başka oluşu
nisan yağmurlarıyla yuğarım,

Kışa yaklaşan sonbaharlarda,
Yaşanmış-yaşanan tüm anların sonunda;
yeni bir sevdaya hazırlık,
yeni bir veda, yeni bir ayrılık
yeni bir birliktelik, bir gelişim,
bu değişken dönge
Yaşam gücümdür benim.

Doğa rahmine anamın
Dalar-ararım;
Yarım kalmış, doruğuna varılmamış bir demin,
eksikliğini duyar özlerim aşkını
burham-burham kokan nemin
canlı sıcağını.

Bu nisanda da inadına ben
yenilgiyi asla kabul etmeden
yeniden çiçek açıp,
mayısta olacağım tekrar aşık!
Tadı doyumsuz olacak bir meyva,
filizinde soldurularak
hapise konacak bu baharda
susturularak bir kadın,()
Çiçeğinin rengi anımsanacak yalnızca,
anılarda kokusu tadı damağında meyvasının

Ama solmayacak bu çiçek,
çarparak bin-bir yürek,
verecek yeniden umutlarda meyva,
bu bilek bükülmeyecek asla!
Bir kadın,
bir kadın daha
yaklaşılacak bağımsızlığa adım-adım!

Sorumlu ise;
Diplomasız yada diploması sahte olan ,
durmadan yalan söyleyen bir adam!
Nedense;
Bir türlü doymadı
bu evlilik yüzüğünün dipsiz kursağı?
Ama bir yıl bile hükmü kalmadı inanın,
bu itibardan tasarruf etmeyen adamın!

() ŞİİRİN HİKAYESİ’ni lütfen okuyunuz.