SANMIŞTIM

Arkamı dönüp de gittiğim o gün,
An gelir hatrımı sorar sanmıştım.
Hayali sarmalar o da ben gibi,
Ben gibi sarmalar sarar sanmıştım.

Yaşanmış mazinin, dünün hatrına,
Sevda çıkmazında yönün hatrına,
Güldüğümüz bir tek günün hatrına,
Arada bir olsa arar sanmıştım.

Sebep mi vardı ki bu ayrılığa?
Tam da erdik derken hem aydınlığa.
Hangi akıl hangi mantığa sığa?
Oturur ve kafa yorar sanmıştım.

Bir buse tadında geçse de zaman.
Bağım viran oldu dağım sis duman.
Kırıldı ümidim eylemem güman.
Geçen zaman işe yarar sanmıştım.

Velhasıl beyhude akmış seneler.
Akarken hatrımdan çıkmış seneler.
Gönül bendimizi yıkmış seneler.
Acıyı tatlıyla karar sanmıştım.

Mesut’um badeyse içtim elinden.
Bir lahza uğradım geçtim élinden.
Şiir şiir düşüp gönül dilinden,
İki nefes vakti uğrar sanmıştım.

Mesut ALTUNKAYNAK