BAKMA SEN

Ben çok erken bunamış ihtiyarın biriyim.
Bazen denge bilmeyen çıkışıma bakma sen.
Bazen de fütursuzca bir pireye bin yorgan,
Benzin döküp üstüne yakışıma bakma sen.

Ben yine döner sana sarılırım gün gelir.
Yine barışır yine darılırım gün gelir.
Durulurum elbette durulurum gün gelir,
Şimdi öyle bulanık akışıma bakma.

Kâh yükselip kâh düşen sudaki bir debiyim.
Bazen çaresizliğin en derin en dibiyim.
Aslında yağmur sonu kokan toprak gibiyim.
Öyle şimşekler gibi çakışıma bakma sen.

Gönül hep göz önünde başka söze ne hacet?
Ya al vur yerden yere yada başına tac et.
Eder miyim sanarsın bir bilinmeze hicret?
Arada menzilinden çıkışıma bakma sen.

Mesut’um öyle işte yine söyleniyorum.
Mevzu sen olduğunda ben düğümleniyorum.
Kahır çekmek de söz mü, inan eğleniyorum.
Her dakika kafama takışıma bakma sen.

Mesut ALTUNKAYNAK