DOKUNMA

Herşeyi tarumar et gitsin ama,
Umudu bana ver ona dokunma.
Başını sen yazdın şu kısa filmin,
Bari lütufkâr ol sona dokunma.

Yorulsun bedende ayağım, dizim.
Kaybolsun mazide belirsiz izim.
Zaten sana dair körüm, dilsizim.
Yakmaya yeltenip cana dokunma.

Bülbülken gülistan şu benim neme?
Açıktır kapısı girilir deme.
Kilitler astırdın gönül haneme.
Surlarla çevrili hana dokunma.

Şan, şöhret, methiye, ün senin olsun.
Yarın senin olsun, dün senin olsun.
Sabahtan akşama gün senin olsun.
Geceden sonraki tana dokunma.

Attığın adımla gör sonrakini.
Daha da sağlam bas sıradakini.
Gönül tarlamdaki herbir ekini.
Y’’ele kaptırıp da kana dokunma.

Mesut’um iyi bak yine kendine.
Sanma bu yaptığın azalıp, dine.
Düşüp şu garibin nâçar derdine,
Durup ben yüzünden sana dokunma.

Mesut ALTUNKAYNAK