KIRILDIĞIN YER

Bazen zemheri soğuklar çöreklenir göğsünün üstüne
kaplar bütün sızılarıyla bedenini
kesilir şah damarı insana duyduğun sevginin

mutluluğa çıkacak bütün yollar engellenir
ve sen hapsolursun içine
kesilir soluğun
dinmek bilmez yüreğinin isyanıyla
hergün biraz daha kabuğuna çekilirsin

artık yapayalnızsın
önce titrer dudakların
buz keser yüreğin
katılaşırsın
sıcacık bir sevgi beklersin

vaktiyle yüreğini uğruna yaktıkların
ömrümü versem yetmez dediklerin
törpüleyerek duygularını
yok etmeye yeltenir kimliğini

sudan bahaneler sürülür önüne

asla terk etmez dediğin
ölümüne sevdiğin
öylece bırakıp giderken
ardından bakmakla yetinirsin

kırılır kırılır kırılırsın
ve yaşam buraya kadarmış dersin

hiç beklenmedik bir anda
beklenmedik bir el uzanır
tam da kırıldığın yerden doğrulur şifa bulursun

Efkan ÖTGÜN