Ki Aşk
Emanetti sol hanene
Elest bezminde evet demistinya hani
Aşktan gelecek olan her belâya
Ve sınanmıstın sonra, yasak bir elmayla
İlk kaybedişindi
İlk sınanışın
İlk kovuluşun
İlk direnişin
ilk utancın
İlk dirayetin
Artik pes edemezdin
Çünkü bir kez "aşk" demiştin
Cehennemin alevlerini izlerken o ağacın altında
Ve ilk kez göz göze gelişinde aşk’la
"Işte bu aşk, seyri bile yakar" demiştin
Diline kelimeler bahşedilmisti bir bir
O kelimelerle; aşka iman etmiştin
Dünya sazlığında savrulurken
Sol boşluğunda duran sızıyı bilmiştin
Her şey eksikti artık
Her şey yarım
"O olmasa ben neye yararım"
Hic görmeseydim "keşke" deyip "keşkeleri" de heder/keder  etmiştin
Bundan gayrı
Aşk senin eksik yanındı
Aşk arayandı
Aşk aranandı
Aşk y’aralayandı
Ki Aşk
Tüm imkansızlıkları inkar
Mümkünleri verene,
Koşulsuz imandı

Efsun-î