0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
337
Okunma
Ne
babucumuzun yaması gölgelerdi
gülüşlerimizi ne sırtımızın yaması
yakamızın rengiydi gülüşlerimiz
doğan güneşti bakışlarımız
okulumuzun çatısı akmış
kapısı penceresi kırık
rüzgar defterlerimizi savurmuş ne gam
savuramazdı umudumuzu
bilmezdik dipsiz derin kuyuları
ipimiz hep kısaydı
birinci önceliğimiz öküzü çifte koşmaktı
atı düvene
atı eşeği oduna sürmekti
velimiz düşman değildi öğretmene
öğretmen düşman değildi bize
hesap sormazdı babucumuzun yamasından
akan okulun çatısından bacasından
okul biz idik
sırtımız gibi duvarları yamalı
yarısı açık yarısı kapalı
bizler gibi cıvıl cıvıl…
*
İbrahim ŞAHİN
FOTO: Kazancı ilkokulunun köy odalarından, camilerden sonra ilk binası 1960 Yılı
5.0
100% (4)
