Yıllar sonrasına yazıyorum bu şiiri
Ne zaman okursun bilmem
Beni bekleme
Çok zaman alır gelmem…
…
Sayfalarını çeviremediğim bir kitapta
Uçsuz bucaksız öykü gibiydin bir zamanlar

En güzel sen gülerdin o yıllar
En güzel sen yürürdün
En güzel sen konuşurdun
En güzel sen susardın.

İlk senin pencerene düşerdi güneş
Senin saçlarına dokunurdu rüzgârlar ilk
En güzel senin kirpiklerinde dururdu kar
En çok sana yakışırdı ıslanmak.

Senin ardın sıra gelirdi en hevesli adımlar
Sana taşınırdı en güzel duygular
Ve nihayeti sendin en derin hislerin
Avuçlarındaydı zaman hep
Bütün hikaye sendin bir zamanlar.
…
Şimdi düşünüyorum da
En çok da sen gitmişsin buralardan
En çok da sen eksilmişsin
Sen varken güzelmiş köşeler.
Sen varken güzelmiş gecenin sessizliği.
Gökte yanan yıldızlar
Taşlara vuran ay.
…
Şimdi ağaçlar çırıl çıplak
Yapraklar yerde.
Sen varken güzelmiş
Pencerede beliren yüz
Sallanan perde.
Sen gidince bitmiş
Bitmiş bütün hikâye.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
10.03.2022-Perşembe-00.27