HİNT KUMAŞI

İnsanlar yol alır bak teker teker
Yük ağır olursa taşımaz teker
Dünya kurulalı düzen hep böyle
Kötü, kök nerdeyse cinsine çeker.

Bunca yıl yaşadım birşey anladım
Ortamım olmazsa olmazmış tadım
Gayretler gündelik, insanlar basit
Beyhude, yıllarca lezzet aradım.

Vefalı yoldaşlar merhem yarama
Kitâbe yazılmaz buğulu cama
Bin asır yaşasan sonun bellidir
Dünyada ölümsüz şahıs arama.

Günbegün azalır dakikalarım
Belki de olmuştur ömrümüz yarım
Birkaç defa daha sabah uyanır
Ve nihayet sonsuzluğa dalarım.

Irmağı kurumuş denizler gibi
Hoş hayat esirger bizden kendini
Tek bir defa tadı damakta kalsa
" Hint Kumaşı " sanar kendi kendini.

Gün gelir adımız silinip gider
Umut yaprak döker, hayaller biter
Ömür sonsuz değil nihayeti var
Gayesiz yaşamak ölümden beter.

Bir türlü anlamam bu inat neden
Güzel yaşatalım, dostlar gitmeden
Hani bir söz vardır herkesçe malum
Tıpkısını bulur zalimlik eden.

Uzat ellerini sarıl sıkıca
Bahar gelsin artık gül açsın gonca
Eziyet çektirmek şeytana mahsus
Gülmek istiyorsan güldür insanca...

Yahya TOPAL
05.02.2022
Kırıkhan/HATAY