Ulu bir rütbeydi aşk
Sözcüklerin atlas yorganı başımı yasladığım
Hem tembihliydim büyüklerimden
Aşksa işin aslı ve sarnıcı o bitimsiz yalnızlığın
Dökülen gözlerimden
Dökümlü eteklerinde gök kubbenin
Bazen safsatalar sunan iblisin şerrinden
Sadece sana sığındığım
Varsın olsun makberin çağrısı
Duyduğum en ulu fısıltı.

Aşktı ikazı evrenin
İbrazı yüreğin elbet Rabbime yürüdüğüm
Yalnızlığın cefası değildi sürdürdüğüm
Ne de sonsuzluğun başlangıcı
Bir rüzgârla sürtüştüğüm gecenin yarısı

Nazenindim elden ne gelir?
Bir yıldızım mehtaba vurulduğum.
Düşlerdi hare’m
Aşktı ve Rabbim tek hanem
Sevecen iklimden sektiğim bir bir
Kanatlarında ölü güvercinin:
Hani, dirilir
Diye beklediğim bir dilek bir ömür ki
Kibirli yaftalardan uzaklaştığım
Nazlı yârin çağrısıyla
Şeytanı taşladığım her ezan vakti
Sahibimdi elbet Yaratan
Sorguladığım sadece kendim
Bazen esen meltem bazense bozguna uğradığım
Mevsimin ipek teninde saklı sır dolu bitimsiz elem.

Efkârın türlüsüydü yüreği kuşatan.
Ecdadım ve tüm sevdiklerim
Tekbir sesleri ile büyüdüm ben
Tekabül ettiğimse İlahi Aşkın huzura çağrısı

Dökülen yıldız tozları
Ben ki seyyah bir gezgin
Yâd ettiğim mazimden kalan silik üç beş anı
Hancıyı sevdim en çok ben
Bilsem de yolcu olduğumu
Yolumu saklı tuttum yüreğimde
Yekpare duygular değildi içimde devinen
Yeknesak değil ömrüm ve hayallerim
Yan çizen kimse uymadım
Uyandım her çağrısında ibadetin
Uygun olan neyse saklı tuttum kıblemde
Bazen sökün eden hüzün
Peşinde olduğum huzur ve hazandı teşrif eden
Ne zamanki içime kaçsam



DOSTLARDAN İNCİLER...



Cennet’ti senle arzum,dualarım bu oldu,
Gözlerinden içime,düştü firak sancısı.
Zalim zaman geçti bak,dedi ki vakit doldu,
Benim han’da hizmetkâr,bu sevdanın hancısı.
Tuğal KÖSEMEN 27.Ocak.2022

Beste yapsaydım sana, senin için çalsaydım
Keşke olsaydım aşkın, damdaki kemancısı
Uzak durmasaydın da ben de murad alsaydım
Benim han’da hizmetkâr, bu sevdanın hancısı.
..... Şükrü Atay (Türkmenoğlu)