O partiler, mekanlar heyecanlandırmaz bizi
Zor harbiden evham etmeden yaşama marifeti
Ne olabilir dersen sana gösterebilir baştan kaybetmişleri

Başarmak isteyeceksin ama günde on sekiz saat çalışmakla yükümlüsün
Kararacak hayallerin tam da düşerken, son beklentini çalacaklar gülüp
Bu rantın esas sahiplerini izlerken artacak öfken, bu da umudun sönüşü

Devran dönmeden sarılacaksın silaha
Mezara gömülmeden anılacaksın son bir defa
Bu adamlar neden ciddi ve sert bu kadar?
Düşün bir sebebini
Tanrı’nın hükmü diye geçiştir
Sanrının düşü ile ezildik
Sanmayın dile getirdiğimizi
Kayıptı tüm yoksul çocukların hikayeleri
Kinayeli dünlerden bahsederken hiç anlatmadık nihayetinin ne hissettirdiğini

Başıbozuk toplumda gördüğüm kabuslar yarınlardan alıkoyar
Kanı bozuk bir oyunda öldürdükleri masumların ahıyla boğulacaklar
Konuşmazlar, susturulmuş suratlar nefes alır hayatın amansız ağırlığıyla
Sorulmazlar, yutkundurur umutlar,
Denesen de tüm yolları sonunda yıkılacaksın tarifsiz bir kahrın sancısıyla