Menzilden çıktım, bayım:
Hayta rüzgâra savurdum sözcüklerimi
İçim kıyılırken bilemedim ben bilemedim:
Kıyama durduğummuş meğer ç/ektiğim her acı.

Bir mukavele ise kaderimin imzaladığı
Bir aşksa yaralarımın daha da kanadığı…
Kandım size hep de sizi andım mademki:
Öfkeli bir aşktı içime esen
Ötenazi yaptığım binlerce dizenin esintisi
Sevecen bir ırmaktım ben halen de öyle
Seyyahtır hem yürek iklimi
Varın siz de vurun hayallerimden beni…

Kayrası mı yalnızlığın?
Kayıt açtığım günün tapusuna zimmetliyim
Ne yorgun ne tutkun ne tutuklu ne uğursuz
Aşkın şah damarına düştü yolum madem
Matemin örtüsüne saklandı şiirin g/izi
Ve işte açıyorum yeniden
Nemalandığım mevsim ve rüzgar
Safsataların kafamı uğuldattığı.

Güneşin meşrebi, bayım
Oysaki ben mehtabın ve yıldızların kızıyım:
Aşkın hünkârı
Yalnızlığın saklı durduğu derin dondurucuda saklı
Acılarım ve yüreğin açıları
İfa ettiğimden öte yazmadıklarım
Daha çok sevebilmenin mealidir her yazdığım
Kabristan yollarındaki gezintim
En çok da mezarlık bekçisine
Verdiğim selamın da geri dönümü
Elbet dualarımda saklı.

Hazan nezle oldu.
Gün öksüz.
Gece ise dipsiz.
Yamalı yüreğin de ikazıdır peşinde olduğum her iz.

Mevsimin reçinesi
Aşkın kılavuzu
Ömrün teyakkuzu
Ve işte sarmalında bu öfkeli aşkın
Bitimsiz bir heyecan aldı yerini
Hezeyan sunan insanlardan kaçtığım
İki sözün biri iken yüreklerde saklı iman
Kimse bilemez içini diğerinin
Öyleyse latife yapan her şiirdir sevgiyi makbul kılan.

Hiç sevmediğim kadar sevdim sizi, bayım:
İki cihanda da Yaratan kutsasın sizi.
Emsalsizdir yüreğim ve coşkum
Rabbime ve aşka düşkünlüğüm.
Hangi mertebe ise yargılandığım
Hangi makamsa atandığım
Varsın bu dünyada görmemeyim gün yüzü
Yüzüme vuran ışığın tekdüze olduğunu asla söyleyemem.

Aksayan ayakları şiirin
Duvarlar örense ben değildim bunca insan
Kasıtsız ve kayıtsız şartsız da sevmişken sizi
Varsın bir kürek toprak da siz atın üstüme
Lakin yeniden doğuşun da müjdecisi
Elbet atağa kalkan yüreğim ve ruhum
Sözüm sözdür özüm gibi
Sevdanın da saklı ve kilitli her gözü
Közünde yaşarım ben evrenin
Kordur hecelerim ve tutkum
Aşkın asasına konduğum olsa olsa bu aşkın tek ibaresi…



DOSTLARIMDAN İNCİLER...


Karanlık gecenin sabahı olur
Yürek yandığında sızısı kalır
İnançla doluysa eğer ki kalpler
Allah’ı anarak huzuru bulur
..... Şükrü Atay (Türkmenoğlu)