İzlediğim o yol.
Devasa bir hikmetse yalnızlığın yoldaş
Şiirlerin sırdaş olduğu
Ve işte ansızın sonlanan yalnızlık
Yoksa durduk yere yazar ve sever miydim?

Hicranın alt katında saklıyım
Aşkın da tepesine konan bir kuş gibi kanat açtığım
Rengim pembe ve beyaz
İçimdeki aydınlığı sor bir kere beni en çok sevenden:
Teslim ettiğim varlığım tüm sevdiklerim ve mizacım:
Ah, güzel Rabbim seni andıkça nasıl da mutluyum.

Hazanın bekçisiyim:
Ne gam!
Yalnızlığın reçinesi bir yolsa arşınladığım…
Elbet daha da hızlı koşmalıyım.
Gam yüklü notalar ne ki?
Sevdikçe nokta atışı yaptığım…
Gemlediğim nice duygu ve dürtü…
Gemisini terk etmeyen kaptanım ben
Ve işte şiirlerimdir benim kaptan köşküm:
Hem can simidi hem filikayım
Tüm sevdiklerimle kucakladığım…

Hatırşinastır yüreğim
Varlığım ya da yokluğum ne ki?
Önem arz eden Allah katında kabul görmek.
Sevdikçe sevesim gelir hem
Sevmek asla zor değil:
Taş mı taşıdım da yoruldum dercesine
Kimi insan küçümserken sevgi dolu mizacımı.
Yük değil yükümlülüğüm…
Ötesinde içten gelen ve doğaçlama sevdiğim yazdığım
Ve yaşadığım endamlı bir çiçek gibi
Yüreğimi her zerremde taşıdığım.

Arşınladığım yollar ne ki ne?
Neyden değil nedensiz sevebildiğim nice iklim nice insan
Gönlüm ferah
Vicdanımsa uçuşan bir tüy gibi
Bazen kaybolduğum
Nihayetinde kendimle yüzleştiğim
Lakin daha çok başındayım yolun:
Mealimse umut
Meramım ve işte gözlerime eşlik eden ufuk
Ne nutkum tutulur severken
Ne de nutuk atarım durduk yere
Sadece delişmen ve dilbaz o çocuk
İçimde saklı yüreğin baharı kışı her öğüt
Babadan tembihliyim hem ben
Önce Rabbim sonra alnımın akı ile yaşarken
Öykündüğüm sadece iyilik güzellik.

Miladım mı?
Ya da mizacım…
Mahrem bildiğim iç dünyam
Gel gör ki yok saklım gizlim
Şerh düştüğüm sayfaya her gün her an her iklim
Şakıyan ruhumu serdiğim şiire
Şiire nazire eden ömrün gizemine razıyım hem
Ne güzeldir keşfetmek ve öğrenmek
İhlasla yürüdüğüm yol sevdiğim yolculuk
Karnım değil asla aç yüreğim de gözüm de tok.