yılanın ödü
kuşun sütü değil yaşamak
renklerin anası değil tozpembe


kaç zamandır
ortalarda yoksun Cevahir
derdin beni meraka salmaksa
şimdi şuraya bir gülücük
bir de
seni çok iyi tanıyorum notu bırakıyorum


biliyorum ki
ortalarda gözükmesen de
bir yerlerden beni takiptesin
illa ki görmüşsündür
bu gün üzerime düşen
kasımın en uzun gölgesini


sen yoksan
ben de anmayacağım adını
ama suskun da kalmayacağım
ve bu gün nasibime
Barış abinin bu şarkısı düştü deyip
sığınacağım limanına
hem de içimdeki benden öte
senden ziyade sözcüklerin kifayetine


ya Cevahir
yemin ederim ne tadı
ne de tuzu var
gıyabında seninle sohbetin
mesela
içimde karlı dağların karı
söylemek isteyip de
söyleyemediğim sözcüklerin kafesindeyim
bir düşün be can dostum
bir barbut oyununa oturmuşum
ama cebimde
ortaya sürecek pey akçem yok


oturup düşünüyor
yatıp kalkıp tekrar düşünüyorum
gülün rengini görmek hak değil midir bülbüle?
hak değil midir bir kula ?
mihrap bildiği bir makamın ziyasını görmek


sen bilirsin
ister gel ister gelme
vakit dem vakti Cevahir
nasılsa bir şey olmaz bana
annemin muskası üzerimde
Hızır’ı karıştırma bu işe
önce biz kendimiz
kendimiz olsak olmaz mı?


cevahirrrrrr
neredesin be çocuk
kaç zamandır yoksun
bakıtma gözümü yollara
çık ortaya beni yormadan
biliyorsun terstir benim öteki yüzüm


anladım
inadın inat bu ara Cevahir
bizden yanı dönüp bakmayacak
sesimizi duymayacaksan
bari Barış abinin bu şarkısını dinle
haydi gel dört kitabın hakkı için
o dört kitabın tek ortaklığı için
yeniden sığınalım insanlığımıza Cevahir


ve ahududu olsun bütün mevsimler