Şu huzur çiçeklerimi,
Açtırmadın bahçemde,
Ben de bir şey arama,
Neşe kalmadı ben de…

Yatağın darmadağın,
Kıra düştü yastıklara,
Buz gibi hava eserken,
Eşlik eder ıslıklara…

Çılgınca estikçe bağrıma,
Selam verdim rüzgarlara,
Görmem imkansızlaştı,
Küstüm sensiz rüyalara…

Durup dururken beni,
Vefasız yalnızlık bulur,
Kol kola geçen günüm,
Pervasızca unutulur...

Güneşin o cömertliği,
Artık sana kalacak,
Aç gözünü sevdiğim,
Ben sizlik de doğacak...

Başlar oradan buradan,
Malum olur ayrılıklar,
Onu beklediğin anda,
Oluşuyor uzaklıklar...

Hüzün yüklü köşeler,
Dilini çözer yüreğim,
Yokluğunu hissederim,
Hiç değildi dileğim...

İnce eleyip sık dokuma,
O yüreğin mert olsun,
Söyle dursun muradın,
Gittiğin yer dert olsun...

İnsanız işte nefes kadar,
Gün gelip de tükenecek,
Düşünceler tuş olmakta,
Nereye kadar direnecek...

Daha açılmaz perdeler,
Yüzün dağılır gider,
Senli güzel günlerimiz,
Benden sağılıp gider...

Beni de çağıracaklar,
Herkesin gittiği yere,
Artık bakamayacağım,
O puslu pencerene…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

02/11/2021