Saat öğle, 12.45 ve günlerden Cumartesi,
Aşk dizilerinin, habire tekrarı,
Kendimi buluyorum sevdalı kalplerde, izlerken,
Dizi izleyim, yada bir film, aşk her yerde…

Tıpkı senin gibi, zamanın en küçük biriminde,
Bulunmadığın yer yok ki, anlayabilsen beni,
Bazen bir Ceyhun Yılmaz’ın şiirinde bulurum,
Bazen Yılmaz Erdoğan’ın manâlı sözlerinde…

Dün dost kitapevinden aşk kitapları aldım,
Okur, okur içinde seni görürüm cümlelerde,
Esmere sevda anlatması ne kadar zor imiş,
Bazısı seni seviyorum der geçer, ben derinlerde...

Evet lafını çok duyuyorsundur değil mi?
Sadece ben der isem duyuyorum, söylenmeyen eveti;
Bu kadar zormuş sana söyletmek cazibem,
Bulamadım seni fetihler etmeye, cesareti, kuvveti...

Ama cazibem zor olanı başarırsam bir gün,
Sevdamı tadarsan iliğine kadar, kanında,
Uzakta olsa, hissedersem bana duygularını,
Sesini duymasam da, varlığınla mutlu olurum…

Tv de aşk dizisi başlamak üzere, yine izlemek istedim,
Kızma, mutlu oluyorum işte, ne bileyim kendimce,
Aynaya bakarken aynanın öteki tarafına geçersin ya, işte,
Bir masal dünyası ya; Anla, öyle gibi bir şey mesela…

Hani İsveç çakısı vardır açarsın çok amaçlı,
İşte ona benzetirim, on parmağında, on hüner,
Derler ya:”Hükümet gibi, devlet gibi kadın” diye,
Emsalsiz oluşundur zaten seni seçmeme sebepler.…

Bu gün yine seni andım, diğer günlerden farkı ne?
Yalnızca seni andım sana göre; Farkı seni yaşamak,
Adın bile cezbediyor andıkça, esmerliğinse cabası,
Sana göre seni andım, bana göre, bir deli sevdayı…..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)