Sensizlik denizinde yüzüyorum bak,
İki kulaç atmayıp, boğulasım var.
Aşkının deryasına dalıyorum bak,
Bir vurgun yiyip de, kırılasım var….

Gözlerinin ateşiyle eriyip bitsem,
Yanık unutulmuş, mum olup sönsem,
Yüzünden yüzüme yol var mı gitsem,
Koşupta kan ter içinde, yorulasım var…


Sürmelidir kaşların, şu kalbimi deler,
Bin kez dönüp dönüp bakmağa değer,
Kalbine ulaşması ne zormuş meğer,
Bir cevap vermediğine, darılasım var…

Bin bir düğüm atarım gönül teline,
Öpücüklerim yanağına, elim eline,
Bir sana, bir memene, birde beline,
Dört elle sımsıkı, sarılasım var…

Veysel derki aşkın zulmü çok olur,
Kimi aşka açtır,bazılarıysa tok olur,
İnsan gelip - geçer bir gün yok olur,
Verme yalnızlığımı, sıkılasım var..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
23/02/2012


2012 YILINDA ŞAİRLİK DENEMELERİNDEN...