Bilmezler bunu yalnız yaşayanlar,

Yer içer yatar, büyütür göbek,

Hayat denen oyun üç kişilik oynanır,

Aşk, bir sen, bir ben, bir de bebek!...



Yüzünü senden alır, huyunu kökten,

Aramıza katılır, emirse gökten,

Sen gibi doğar ki, teni ipekten,

Aşk, bir sen, bir ben, bir de bebek!...



Anne dedi, baba dedi, coşturdu bizi,

Elimizden tutup da, bir etti ikimizi,

Varda – yokta dindirecek acımızı,

Aşk, bir sen bir ben, bir de bebek…





Tahlil sonuçları ki, ilk müjde odur,

Eğer talih dilersen, bekleme budur,

Biraz yerinde zıpla, birazda kudur,

Aşk, bir sen, bir ben, bir de bebek!...



Bekle baban birazdan eve döner,

Hazırladıklarımı hep beraber yer,

Dedin mi babaya birde öpücük ver,

Aşk, bir sen, bir ben, bir de bebek!...



Anladık, aşkın masalını pembeli,

İnsan önce yaşamayı sevmeli,

Mutluluksa emeklere değmeli,

Aşk, bir sen, bir ben, bir de bebek!...



Veysel Kimene

Sevda Şairi

(Kemal Yenice)



©Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

16.03.2013