Bulut bulut yükselir, feryadım ahım,
Ney leyim gözleri, aşkı, çiviyle çaktı,
Sabah güneşi gibi, gülseydi yüze,
Sürüdü ardına, bu kalbimi taktı...

Nice üstün duruşlar taşıdılar,
Şefkati, yüzden okunan gamzeler,
Katmer gül hası gibi görünürler,
Dinle duyulur, şakrak sesli gamzeler...

İnsana gülümsemeye dursun,
Tereyağı gibi erir, buhar olurum,
İki ateş yanar, iki yanakta,
Ateşe dokunmadan, ben kül olurum...

Karanlığı parçalıyor, akşamın yıldızları,
Bakarsan görürsün, gece gülleri,
Şu gamzeleri nerede bulabilir insan,
Baktıkça olursun, şey da bülbülleri...

Bir çağlayandır ki, doldurdu yüreğimi,
Alev alev yanan, yakan gözlerle,
Bana aşka dair, bir dünya verdi,
Aşkın sihrine değmiş, o gamzeler le...

Varacağı yere vardı, yaş kemali buldu,
Onca geçen yılları, boşa mı yaşadım,
Çileler ekti toprağıma o gamzeleri,
Kime sorarsan sor, sevdalı adım!...

Hayatım yüze gülmez ki yarsız,
Gündüzler üzüntülü, geceler yasta,
Elveda her yaza, bahara da elveda,
Sıçrayıp çıkmaz talih, çukur bir tasta...



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)