Su uyur
Düş abanması ruhumun at yağmasına

Gök kilitlenir
Vakti gelmez çiçeklerin sağır deliliğine



Bulutların ağzında yosunlaşıyor huysuz zaman
Orada denizi okşayan siyah ağıt ve
Dilsiz hüzün
Ellerinize susmak gibi ölümü
Konuşsam
Parmak uçlarımda gezinen karıncalar



Bu aralar aklımın göresi gelmez soluk benizli toprağı
Uykulara asılı kalan gecenin eteklerinde
Hiçbir masal güne günah koymaz
Kısmeti kapanmış ağrıların pencerelerinde uçurum



Güneşi indirsem gözlerine
Taşınır inilti dağlar en karanlıklara
Köpüren yangınların parçalarında gövdeler
Yüzünü çevirir konuşamadıklarıma
Ölümse el sallar kalabalık bir sürüden
Hayır masum değil ayaklarım
Kıyametten arınan ışıltı gülmelerim elbette kör
Her kıvılcımı kendini arayan



Bu aralar keskin gölgelerin kuytularında yıkanıyor saatler
Bu yüzden özendim yeşil bakan baharlara
Eteklerinden kuşlar uçururum sandım
Yanıldım

Şarkılarımda sular uyurmuş
Yaprak kımıldamazmış

En uzağa koştum
Yandım



....