“ Yıkma gönül tahtını, ağrılar varmış gibi
Öyle gördüm ki seni, katranlar sarmış gibi “

Bak, fidanın boy verdi, solgun olma harmanda
Açılır mavi göğün, yankı bulur zamanda
İflah etmem, can bulmam diye yandığın anda

Yıkma gönül tahtını, ağrılar varmış gibi
Öyle gördüm ki seni, katranlar sarmış gibi

Gelmez dediğin kuşlar, döner sana ulaşır
Gönlüne ne karanlık, ne de hüzün bulaşır
Aşır yürek topunu, geçitlerden hep aşır

Yıkma gönül tahtını, ağrılar varmış gibi
Öyle gördüm ki seni, katranlar sarmış gibi

Hak söyleyen kalbinle, dudağını susturma
Varsın dökülsün yaşın, yanağını susturma
Huzurla ak sofrana, ocağını susturma

Yıkma gönül tahtını, ağrılar varmış gibi
Öyle gördüm ki seni, katranlar sarmış gibi

Pervâneyim derim ki, diller kemikli olmaz
Bülbül bile ah eder, güller dikensiz solmaz
Ecel gelse kapıya, vakit olmazsa dolmaz

Yıkma gönül tahtını, ağrılar varmış gibi
Öyle gördüm ki seni, katranlar sarmış gibi