Gözleri güzel kadının endamıydın,
Anne!
Yüzün çiçek kokardı.

Rüyalarımın yüz güldüreni!
Uyanırım tatlı uykumun nöbetinden,
Güneşiyle sabahımı aydınlatırsın.

Deniz sularında dalgalanan korkularımı,
Kuyuya attığım umutları çekip aldın.
Güldü hüzün dolu yüzüm;
Kâbusum bitti, sen de gördüm beni.
Ben oldum seninle, can oldum "sevince".

Hayatın zindanlarında kırdın mutluluğa vurulan zincirlerimi.
Dizlerine uzattım başımı, hissettim huzur dolu bağrını.
Sardın benliğimi kucak dolusu sevginle;
Ellerine düştü gözümün yağmurları.

Uykusu gelmeyen sabahlarda uykusuzdun.
Ninniler seslenirdi, uykuya dalmam için.
Güzel sesinin melodisini dinlerdim.

Gözlerim sersemleşirdi, dalardım çoktan düşlerin diyarına.
Salladığın beşiğimde molasını verir huzurum,
Yüzünden tebessüm ederdin.

Acısı fazla yaşantıma ışık saçar varlığın.
Düşen ellerimi düştüğü yerden tutarsın.
Öğütler verirsin, güzel masallar anlatırsın.
Derdimin şifası, hislerimin aşkı, çiçeği açan bahçelersin.

Gördüğüm en güzel kadın sensin.

Taha Bilal Mustafa Kekeç