elimde “acı çektirmek yasal değildir” pankartıyla
onlara ait sokaklarda volta atıyorum tuzağa yürür gibi
yapayalnızım ama bir kente yürüyen ordu değilim
“bulantı” adında bir kitap da değil içine girdiğim
şurası kıstırılmış bir toplum şurası da yenilgi tarlası
yarı rüya yarı gerçek cümleler kuruyorum ikisi arasında
zorbaya hizmet edenler ve çamur kokusu bir arada
tam ortada kötü tohumların tomurcuklarını temizliyoruz biz
ben’i öldürmüş biri olarak “biz” diyorum farkında olmadan
“biz” dünyanın en yalnız sözcüğü

biliyorum, ey görünmeyen sahnenin sevgili oyuncuları!
biliyorum hoşunuza gitmiyor böyle şeyler söylemem
böyle distopik şeyler: bakışlarından çöl dökülenler,
yürüyen fikirler, saflığın gerçekliği, körlük sözleşmesi
içinizi karartıyor ve henüz gidilmemiş bir yol öneriyor size
yol durmadan konuşur gülümsemeyi uzatmak için
yol dilsizler ailesinin evinin hemen önünden geçer

düşüncelerine susturucu takılmış zavallı insanı
aşağılanmış insanı getirip masanıza koyuyorum
masanız kirleniyor, çiçekli konuşmalara alışkın masanız
aranızda fısıldaşıp dirseğinizle birbirinizi dürtüyorsunuz
görüyorum ünlem dolu yüzünüzle “bu da çok sıktı” deyişinizi
en çok da “gerçek insanın yerini dijital kalpler almış”
dediğimde kızıyorsunuz bana aynalar salonunda
hamal gibi taşıyorsunuz –kötülüğe karşı suskunluğu-
ezene olan sonsuz sadakatinizi de yanınıza alıp
her akşam ev diye döndüğünüz yer; sayısal mezarlık!

duvarların içine saklanan hayatlar yaratılır
kuşatılmış okullar, camiler, dernekler, fonlar, bağımlılar,
örgütlenmiş uşaklar, tapınmadan yapamayanlar
ne yapsalar çıkmaz üzerlerine yapışan barbarlık lekesi
ve düşüncenin vahşi ırkları en acımasız celladı doğurur
adına devlet denen kusursuz bir döngüdür o
diktatörlük ve demokrasi ara sıra yer değiştirir
değişme sırası gelen bir maske bırakır koltuğa çıkarken
çünkü maske insanın bozulmayan tek parçasıdır
böylece döngüyü devam ettirir düzen ve karmaşa
biliyorum, hoşunuza gitmiyor masanıza dökülen anlam
anlamın elleri düzenli masanızın örtüsünü bozuyor
ama benim de tek yeteneğim bu işte:
sakıncalı pankartımla kusmalar semtinde volta atmak
ve hatıra olsun diye saklamak
arkamdan evime kadar beni izleyen plastik mermileri