Dilime küstü hece…
Gökyüzünde uçuşan neyse
Küstü bu gece
Çüştü
Çürümüştü
Yırtıldı uçurum
Kustu eski gıramofondan taş plakların aşk şarkısı
Kim bilir ki
Vaktin geldiğini
Kim

Kim
Duvarına asılı uyuyan asma salkımı siyah şarabın tadını
Neyzen mi.?
Ömer hayam mı.
Gökyüzünün damağında hayat tarandı
Gün boyandı
Oda boyandı
Dahası bir garip insanlık hala uyanmadı

Gözlerimden dökülür yıldızlar ölüsü
Su uyudu
Ay tarandı
Çayımda şekerimsin şarkısı
Nefesimde tükenecek birazdan gül kurusu
Tenimi soluyan rüzgar
Öylece üşümeye daldı

Bir çığlıktır
Bir başkaldırı
Dağlar kızı reyhan şarkısı
Memleketim diyen deniz gözlü aşkın sancısı
Hey gidi koca NAZIM der de ağlar deryalar yıldızı
Çınar NAZIMI sorar
Bilmezler ki o çoktan vatanda çınar altındaydı
Öylece ayın yüzüne bakar
Geceyi aydınlatırdı
Bağrında memleketim şarkısı…

Kudurmuş bir ateş ki
Ucunda sevginin göz yaşından buse
Sesinden çalkalanırdı deniz
Dişlerin çarkıydı pensesi
Ve bakışlarından hep bir ay doğardı
Gönüllerin o harlı haline
Duruldu
Vuruldu
Kalpten dökülen sevgi
Ve buza hapsedildi gönül kapısında üşüyen yumurtalık sabaha
Sarıp,sarmalanmayan o uykusuzlukta
Ölümcül vuruşların kar beyazı
Ve vuruştu can,canla
Kan ,kanla
Oysa kar hep beyazdı siyah kara
Üzerimde iliği erimiş bir eyvah
Ucu sönmüş bir kandil
Dalında üşüyen mendilim kaldı

Tas tarak
Kap,kacak
Kalakaldı öylece dargın ve uykulu akşama
Ve dilinde öylece ölgün
Öylece sürgündü mevsim bahardı

O son dem
Son söylenemeyen söz
Ayaklarını bulamayan gül
Goncaydı ..

Yüzüme bakma öyle yırtık hüzünle
Hiç bir dilde tanımlanamayan şu çığlık
Takılıp bir kandilde
Çocukluğum uçurtmalarında kızıl
Çatlayıp,dağıldı
Eteğinin ucunda buse
Alın yazısında karaydı
Adı bende saklı
Yeni yetme bir kızın edasında şakaydı
İnadına yaşama dağıldı

Oysa yanında güneş solgun
Ay üzgün üşür
Yıldızlar kayardı
Ve yaşamdan uzak
Ayıptı
Günahtı
Kim bilir kaçıncı yüz yıla orgazmlar sağar
Hangi siyaha dalar,dalar ağlardı
Oysa anaydı…

Alnımda inceden bir altın alaydı
Kemiğimden damladı iliğim
Firardı….

kamil söylemez