BEN KAÇ ZAMİRİM Kİ.., SIFATLARIM SAYILSIN....

benim hiç kanatlarım olmadı
bu yüzden uçmayı aklıma getirmedim hiçç..
her kalkan gemi beni unuttu
seninle gelmeyeceğim dedi her rüzgar
kalbim..,bana verdiği sözü unuttu..

şimdi nereden başlarsam orada bir mezar çökecek...
birazdan düşlerim
mutlu bir şehrin mutlu bir sokak arasına ölmeye gidecek..

ben,
belki bir hüzne kafiye olabilirim ancak..
sen
kısmi yalnızlığımın nufus patlaması;..
sen her gece kırmızı ışıkda aklımdan geçtiğinde
ellerimi rehin bıraktım sensizliğe,
ellerimi okula yazdırdım bedeninde..

ben kaç zamirim ki sıfatlarım sayılsın
sen;
susuşlarımın ve tüm zamansızlıklarımın yüklemi...
sen içimdeki tutkunun noktalama işaretleri...
şimdi yaz diyorsun da yazlar da yazılarda anlamsız
sen..sen benim imlamsın sevgili..

yapma sevgili
şiir yazmak usta işidir,ben şair deilim sevgili
yapma sevgili
kırmızı ışıkda geçme aklımdan geceleri
bir sırrı tutar gibi tut ellerimi
bir sırrı ağzından kaçırır gibi söyle beni sevdiğini..

anarşist dediler bana sevgili
sevdanı da kendine benzettin dediler
cevabını bulamadım oysa
senin gözlerinden daha ulaşılmaz mıydı özgürlük dedikleri
ve demokrasi dedikleri saçlarından güzel kokabilir miydi....