seni tanımadan önce gezmiştim

Senin şehrinin sokaklarını..,

Şimdi soluduğun o havayı

Sensizken içime çekmiştim…

sensizken oturdum senin şehrinin kahvelerinde..;

bir çay söyledim.., bir aşk söyledim

bir hayat diledim….

Sadece çay var dediler..,kabullendim…



Benim olmayan yüzlerde baktım gülüşlerine…

Bir resminin peşindeydim aslında

Yanımda taşıyabileceğim..,yanım diye adlandırabileceğim..

Yanımla bir bütüne dönüşebileyim diye!



Kalbimin topraklarına geçerken ruhum,

İlk kez hayata dokunuyordu beklide…

Sevmek,dünyayı tahrik etmekti..,bu açıktı!

Benim sevda niyetine ördüğümse

Kirpik kalınlığında bir atkıydı…

Üşüyen sevgililerin

Gözlerine saracaktım o atkıyı….



Bir anahtar deliğinden sana akıyordum

Evet seni bir patlama halinde sevmiştim

Korkuyordum!..

Ama tanrıların elindeki ateşi çalmak istiyordum yine de…



Hatırlıyor musun;

Sahile vuran o dalga gibi sevişmiştik seninle..,

Sen dalganın mimarı…,ben sahilin sahibi…

Mavinin onca tonu içinde boşluğa düşmek kolay!.,

Bu gün de

Herhangi bir hava boşluğunda

Aşkınla doldurur musun sessizliğimi…



Çünkü ben şimdi hep seni düşünüp

Hep seni uyuyacağım..,

Seni susup seni konuşacağım…

Kahverengi ve sarı saçlarının şiirlerini ben yazacağım..,

Mavi gözlerinin şarkılarını…



Ve artık korkutamaz beni

Tanrıların elinden çaldığım o ateşin sıcaklığı!