Ah...İçimde dinmeyen hasretimin sızısı
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...
Gönlümde beslediğim sen alnımın yazısı
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Kapkara gecelerde yürekte saklı yerin
Ben olmak istiyorum şu hayatta kaderin
Gün görmeyen yeri var, içimde hisler derin
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Düşlerimi süsleyen, nazlı, ürkek ceylanım
Bembeyaz kardelenim, hiç sönmeyen yangınım
Teslim oldum ben sana, vurgun yedi sol yanım
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Efsunlu gözlerinin tesirinde kaldığım
Varlığından hep neşe, bin yıl ömür aldığım
Boş gönül sarayının kapısını çaldığım
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Surat asar yıldızlar senin şavkından söner
Yüzün düşer geceye, vakit mehtaba döner
Ver uzaktan bir buse, yürekte ağrım diner
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Selamını sorarım seherde esen yelden
Utanmaz mı gülistan gamzende açan gülden
Leyla’dan müjde yoksa Mecnun döner mi çölden
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Hatice Olkuner