Tek güzel bir cümle bekleme benden
Şakıyan bu dilim sustu bilesin
Acı sözler kaldı geriye senden
Kırdığın bu gönül küstü bilesin

Okurum yazdığın bütün kelâmı
Pişmanlık içinde gelen selamı
Hayır mıdır, şer mi yoksa belamı
Yarınlar umudu kesti bilesin

Şifa kaynağıdır sevgi ile aşk
Yıkılmaz gönülde kurulan o köşk
Kalmadı günümde ne huzur ne meşk
Ayrılık rüzgârı esti bilesin

Cismin var olsa da yanımda yoksun
Şimdi hicrân seni, beni de yaksın
Sinemde kapanmaz yarasın, yüksün
Hasret cana ağır histi bilesin

O gülen yüzümde matem havası
Bilirim ölümün yoktur devası
Bil ki mahşeredir aşkın davası
Sevdan yüreğime yastı bilesin

Hatice Olkuner


Üstadın kaleminden
Gönülden ıradın, yollara düştün
Tek kelam etmezsin bilirim küstün
Sevdan çok ağırmış, gönlüme yüksün
Sevdamı kalbime gömdüm bilesin

Gecemi süslerdin, merhaba derdin
Doyumuna özler, aşkla severdin
Şiirler yazardın, bana söylerdin
Her şiirim de seni andım bilesin

Söyle gönül seni nasıl unutsun
Başımda yağmursun, yağan bulutsun
Sen gidince beni kimler avutsun
Kıyametim koptu sandım bilesin..
———————————Kul Seyyah

Bu sevda gönlümde erimez iken
Yaralar içinde gül ile diken
Secdede duada göz yaşı döken
Aşığın ölüme kastı bilesin..
_____________Faruk Tezel