Ne zaman aklıma düşsen bir fırtına esiyor kalbimde,
Gönlümün pencereleri sarsılıyor siluetin’le...
Ne zaman hayallerime gelse gözlerin,
Bir sızı kaplıyor içimi...
Korkuyorum...
Bir gün beni değil de başkasını sevebilme ihtimalinden korkuyorum.
Hayallerimde beslediğim sevgimi ezip geçmenden korkuyorum...
Kalbim yangın yeri,
İçim koskocaman bir dağ.
Seni öylesine sevebilirim ki,
Yarattığın fırtına ile içimde ki yangını söndürebilirim.
Seni öylesine güzel sevebilirim ki,
İçimdeki o koskocaman dağda sana uçurum olur gelirim...
Sen beni çok sevmesen de olur,
Yeter ki çok güzel sev...
Beni öyle güzel sev ki,
Gerçek sevginin çokluğunu değil de güzelliğini his edeyim.
Beni öyle güzel sev ki,
Bütün yollarım sana çıksın...
Sen beni çok güzel sev,
Gerçek sevginin ’Sevgi’ olduğunu hissede bilesin...
Bana bir kapı aç, bir umut ver,
Gönlündeki efkarı benimle paylaş,
Ben sana yaralı kalbimi verdim, sen bana gönlünü ver
Bana o güzel gözlerinden bir tutam sevgi ver...