derin bir ıssızlık var içimdeki vadilerde
her şey dingin ve acımasız
sen yoksun diye

yağmur ormanlarım yas içinde
sadece ateş böcekleri vızıldıyor
gecenin mateminde
hüzünle çizilen yazgımın teninden
damlıyorsun alev alev
yakarak geçiyorsun yüreğimden
sızıyorsun İliklerime

ve ben küsmeye çalışıyorum
yokluğunla var olan her şeye



unutup atmış hayat bizi birer köşeye
her anımız kayda geçilmiş
zabıt tutmuş hüzünler
yüreğimin mahkemesinde
oysa suçluydu hayat
bu yargıda
seni benden almışlığıyla


hep ikaz ettim
kafasına vura vura
salma dedim sevdiğimi
bilinmez yollara
yazma dedim onsuzluğu alnıma
baktı bana acımasızca

sihirli bir palto atmış üzerine
kafasında bir melon şapka
bir pipo ağzında
elinde ayrılık tüten bir kalem
seni benden aldığını
yazdı sayfa sayfa



bir bulut vuruldu kalbinden
bir yıldırımın pimi koptu
yağdı üzerime bombalar
koptu yüreğimde vaveylalar


Hülya Çelik