yüzsüz dalgalar
dövüyor kumsalları
arsız bakışlarının
beni vurduğu gibi

saklı kalır sana iç çekişlerim
birikir kalbimin gizemli dehlizlerinde.
bilinmez kışlar sıralanır kapıma
ayaz döker
gecenin hırçınlığı
çöker karabasanlar üzerime

akdeniz dökülüyor gözlerinden
asi kan ırmaklarının koynuna
bilinmez bir yolculuğa
hazırlanır rüzgarlar
savurur tekneleri
alabora olur

balıkçıların ağlarına takılan hayallerimi
ayıklar bir balıkçının yorgun elleri
ay susar , kırılır yakamozlar
gece pusa bürünür
alev alır ay güneşe yangınlığıyla


her acının yanılsaması
kaplamış benliğimi
vurgun yedirir dipleri denizin
tıka basa
yüreğim vurgun yemiş
bir dalgıcın yüreği gibi

akar gecenin ırmaklarında
hüznün âcı rengi

ah bir alışsam yokluğuna
tecrite düşse yüreğim senden
ve en acı hüzünlerden

sana bağımlı hallerim
toplatır bana sinen bakışlarını
birikirsin ellerimde
baka kalırsın bana
gözlerime çakılmış gibi



Hülya Çelik