Biliyorum çok sessiz burası
Sensiz , dünya yığılı olsa da sokağım
Ama sen uzaklardayken ıpıssız burası.

Birlikte yürüdüğümüz o yol
Oturduğumuz leylaklı çay bahçesi
Şimdi bilsen sessiz ve sensiz.
Geleceğim diyorsun ... hadi gel !
Sen olmasan da
Yürüdüğüm o gün seninle bu yollarda
Bir sen varsın sanki yanımda...

Gecenin sessiz ıssızlığında
Seni yazıyorken yine
Bilsen birden gök delindi
Çatladı sanki bulutlar
Öfkeliydi gök gürültüsü...
Sonra camlara vuran yağmurlar
Sen olsaydın yanımda
Böyle korkulu olur muydu akşamlar gök gürültüsü
Hep seni aradım...
Camlardaki yağmurla ağladım.

Sonra sabaha erdim seninle hayalinle
Sanki o öfkeli gece gitmişti yine
Sessiz ve pırıl pırıl bir bahar penceremde
Tertemiz bir hava işte dolan içime
Hayır o hava değil sen...
Senin nefesin, sesin ve her şeyin.
Sensiz penceremde bir iç çekiş
Hasret, bekleyiş, acı ile çıkıyor
Dudaklarımdan sanki bir hıçkırık...

Yine geliyor akşam saatleri yalnızlığıma
Ateş püsküren bir canavar sanki işte.
Karanlıklar, yağmur, rüzgarın sesi
Sensiz penceremi dövüyor.
Yalnızlığımın şarkısını söylüyor
Yağmur...
Ipıssız bahçelerde , yolda caddelerde
Seni arıyor gözlerim yaşlı
Ve seni, bekle diyorsun bekle geleceğim
Bekliyorum,bekledim hep bekleyeceğim
Penceremde yağmurla...

Aygün Deniz 6. Haziran.2021